Plantando freixos

No boletín de 2012, na sección de Notas de Campo, comentábamos a precaria situación do freixo (Fraxinus angustifolia) no bosque Ridimoas, onde só censabamos dous pés de pouca idade. Con posterioridade á publicación do boletín atopamos un terceiro pé, tamén pequeno, na beira do regato A Barbaña, vexetando entre os penedos da presa do muíño nunha parcela que aínda non está mercada pola asociación. Como o futuro do freixo a medio e longo prazo é incerto en Ridimoas, fixemos o que no citado boletín apuntabamos e repoboamos con brinzais dúas parcelas nosas do leste do bosque: a 163 e a 305 do polígono 3 que teñen condicións edafolóxicas propias dos freixos por lindaren coa marxe dereita do regato A Barbaña. As dúas suman 8.000m2 de superficie e nelas plantamos 24 brinzais procedentes da beira do Miño ó paso por Ourense, onde naceran espontáneos sobre un montón de esterco alí depositado. Estes brinzais medraron moi ben e algúns superaron o metro de altura. Contrariamente, das 17 estaquiñas extraídas dun exemplar de Ridimoas en novembro de 2012, só 4 lograron enraizar. Estas estaquiñas serán transplantadas ó lugar definitivo cando o seu vigor o permita.

Outras árbores plantadas en Ridimoas foron: 20 sobreiras (Quercus suber), 15 carballos (Quercus robur), 2 figueiras (Ficus carica), 1 acereiro (Prunus lusitanica), 1 cerdeira (Prunus avium), 1 castiñeiro (Castanea sativa) e 1 nogueira (Juglans regia). Esperamos que da plantación sobrevivan algúns pés, pois o porco bravo xa fozou algúns malia estaren disimulados con silvas e fentos. Os que logren sobrevivir ás forzadas iniciais aínda terán que enfrontarse, nos vindeiros anos ás cornas do corzo.

As repoboacións forestais só prosperan nos montes baleiros de vida animal, pero Ridimoas está cheo de fauna silvestre e a sorte é un factor moi importante para que poida sobrevivir unha árbore nova.

Foto: Moncho.