Consideramos que é o lacértido máis abundante de Ridimoas. É bastante grande, pois pode chegar ós 27 centrímetros de lonxitude, dos que máis de dous terzos lle corresponden ó rabo. Na época de celo, os machos exhiben cor laranxa na gorxa e ocelos azuis nos costados; mentres que as femias, de cor parda, presentan liñas negras e claras, lonxitudinais, moi visibles. Os xuvenís mostran dúas liñas lonxitudinais abrancazadas con rabo e patas traseiras de cor vermella.